83 kelnerów i pomocnik
To gra ze stereotypem wernisażu, przesunięcie punktu ważności właśnie na celebrację samego spotkania. "(...)istotą tych działań było wyeksponowanie podczas towarzyskiego spotkania tego, co zazwyczaj skrywane za kulisami, a co jednocześnie tego rodzaju mityngi czyni możliwymi: praca gotujących i podających do stołu kobiet, obsługujących gości kelnerów. W pierwszym cyklu akcji artystka podejmuje gości tak, jak zwykła to robić normalna gospodyni domowa, ale jednocześnie czyni to jako artystka, dla której w galerii zgromadzili się widzowie. Pani domu zajmuje centralne miejsce, to na niej koncentruje się uwaga wszystkich, ale tylko dlatego, że tym razem jest artystką Tylko tu można jednocześnie usługiwać i być celebrowaną.